Z poniższego artykułu dowiesz się czy żałoba po stracie psa występuje, czy jest normalna i jak sobie z nią poradzić.
Czemu żałoba po stracie psa występuje?
Każdy, kto choć raz nawiązał bliską więź z psem, nie będzie dziwił się sformułowaniu, że po śmierci pupila pojawia się ogromna pustka, której nie da się niczym wypełnić. Zwierzę naturalnie wchodzi w cykl życiowy całej rodziny. Dodatkowo, naukowcy udowodnili, że psy reagują na swojego opiekuna, równie entuzjastycznie co na perspektywę otrzymania ulubionego smakołyku. Mało tego, niektóre osobniki, bardziej ekscytuje wizja nadchodzącego właściciela, niż smakowita kość.
Naszych czworonożnych przyjaciół charakteryzuje bezwzględne oddanie oraz miłość. Psy nie oceniają swoich właścicieli oraz zawsze są do nich nastawione pozytywnie. Niestety ich gatunek zawsze będzie żył krócej niż my. Mimo tego, że zdajemy sobie z tego sprawę, dzień, w którym umiera nasz pupil zawsze jest tym najgorszym i niespodziewanym. Dodatkowo, psychologowie zwracają uwagę na jeden, dodatkowy aspekt, który czyni żałobę po zwierzęciu jeszcze trudniejszą. Z oczywistych względów, pies, który traktowany jest jak członek rodziny, będzie opłakiwany dokładnie w ten sam sposób, jakby umarła najbliższa nam osoba. Żałoba po psie nie jest związana tylko z tym. Zwierzę, które odchodzi, równocześnie zabiera ze sobą bezwarunkową miłość i akceptację, która tak jest potrzebna w życiu każdego człowieka. Na dodatek, niektóre sytuacje życiowe sprawiają, że właściciel przelewa na psa uczucia, których nie może ulokować nigdzie indziej, np. na dzieciach.
Czy żałoba po stracie psa jest normalna?
Jak powszechnie wiadomo, ilu ludzi tyle opinii. Naukowcy udowodnili jednak, że więź, którą człowiek nawiązuje z psem jest wyjątkowa i znacznie silniejsza, niż w przypadku innych zwierząt. Najlepszym tego przykładem jest fakt, że przystępując do testów zadowolenia z życia, psi właściciele osiągają znacznie wyższe wyniki. Częściej, niż np. kociarze, deklarują, że są szczęśliwi, a ich życie w pełni zadowalające.
Mało tego, badania potwierdzają, że psy potrafią rozpoznawać emocje oraz zamiary swoich właścicieli, dostosowując do tego swoje zachowanie. Nie lubisz kogoś albo mu nie ufasz? Prawdopodobnie twój pies będzie zachowywał się tak samo nieufnie względem tej osoby. Psy po prostu już tak mają, jak najbardziej świadomie solidaryzują się ze swoimi właścicielami. Czy możemy wymarzyć sobie lepszego kompana? Kiedy umiera bliska osoba w rodzinie, zdarza się, że jeden z jej członków, najbardziej związany ze zmarłym, deklaruje, że słyszy głos tej osoby, a nawet czuje jej obecność. Badania przeprowadzone w 2016 roku potwierdziły, że takie same objawy mogą pojawić się u osób, które nie mogą poradzić sobie ze śmiercią czworonożnego przyjaciela i bardzo za nim tęsknią.
Żałoba po stracie psa jest normalnym zjawiskiem, które występuje po stracie bliskiej nam istoty. Nie ma w tym przypadku znaczenie czy mówimy o człowieku czy o zwierzęciu, emocje towarzyszące żałobie będą porównywalne.
Jak poradzić sobie z żałobą po śmierci psa?
Niestety nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi, ani złotego środka. Jeśli byśmy go znali, to z pewnością chcielibyśmy ulżyć osobom w żałobie, dzieląc się nim. Istnieją jednak metody, które nie sprawią, że zapomnimy o stracie, ale ból będzie mniejszy.
Zanim jednak o tym wspomnimy, na początku chcielibyśmy zwrócić się do osób, które w swoim otoczeniu mają osobę, która jest w żałobie po stracie psa. Nie pomożecie takiej osobie przekonując ją do zaadoptowania nowego zwierzaka bądź mówieniem “to tylko zwierzę”. Najlepiej w takich chwilach być milczącym wsparciem i dać przestrzeń osobie w żałobie, do całkowitego uporania się ze swoimi emocjami. Po dłuższym okresie czasu warto jednak pomyśleć nad adopcją lub zakupem psa. Warto jednak wspomnieć, że rasowy psy takie jak Chow Chow mogą dużo kosztować. Dowiedz się dla przykładu ile może kosztować pies rasy Chow Chow z tego artykułu: https://klubchowchow.pl/chow-chow-cena
Na śmierć czworonożnego przyjaciela nie jesteśmy w stanie się przygotować. Oczywiście są sytuacje np. choroba pupila, które uświadamiają nam, że nasz wspólny czas dobiega końca. Niemniej jednak, kiedy ten dzień nadchodzi, niezmiennie okazuje się, że nie jesteśmy z tym pogodzeni. Czynnikiem, który może dodatkowo pogorszyć nasz nastrój, jest najbliższe otoczenie, które próbuje nas przekonać, że nie stało się nic wielkiego. Żałoba po stracie psa jest kwestią zupełnie indywidualną. W różnym czasie mogą pojawiać się liczne emocje, o różnym natężeniu. I nie ma w tym nic dziwnego. Nawet jeśli sami do końca nie rozumiemy mechanizmów zachodzących w naszej głowie, najważniejsze jest to, żebyśmy proces żałoby przeszli w zgodzie z samym sobą. Skupmy się na rzeczach, które wpływają dobrze na naszą psychikę. Jeśli na dany moment, płacz przynosi nam ulgę, nie powinniśmy wstydzić się łez. Nie wypierajmy również swoich emocji, bo to jedynie skumuluje negatywne uczucia, prowadząc do ich eskalacji. Po okresie, w którym daliśmy sobie pełne prawo do przeżywania żałoby, z pewnością przyjdzie czas, w którym ból będzie mniejszy.